Het faillissement of bankroet is een vorm van beslag op het gehele vermogen van de failliet ten behoeve van de gezamenlijke schuldeisers.
Het is, met andere woorden, een collectieve verhaalsprocedure. De taak van de curator is in beginsel het te gelde maken van het vermogen van de failliet, waarna de opbrengst wordt verdeeld onder de schuldeisers. Het faillissement wordt uitgesproken door de rechtbank. Door de faillissementsuitspraak gaat de beschikking en het beheer over het vermogen van de schuldenaar over naar een door de rechtbank aangestelde curator.
Een faillietverklaring kan in Nederland – ten opzichte van andere landen – relatief gemakkelijk worden uitgesproken, namelijk als summierlijk is gebleken van een ten tijde van de aanvraag daarvan bestaand vorderingsrecht van de aanvragende schuldeiser, alsmede van het (thans) bestaan van feiten en omstandigheden waaruit volgt dat de schuldenaar verkeert in de toestand van te hebben opgehouden te betalen.
Voor dit laatste is noodzakelijk en tevens voldoende dat sprake is van pluraliteit van schuldeisers, terwijl ten minste één vordering opeisbaar dient te zijn (zie bijvoorbeeld Gerechtshof Arnhem 11-2-2010, LJN: BL7305).
Voor het oordeel dat een schuldenaar in staat van faillissement dient te worden verklaard is de pluraliteit van schuldeisers een noodzakelijke doch geen voldoende voorwaarde. Nodig is immers ook dat vast komt te staan dat de schuldenaar verkeert in de toestand van te hebben opgehouden te betalen. Een betwisting van de schulden staat in beginsel de faillietverklaring niet in de weg. Als de schuldenaar voor het bedrag van de vordering van de schuldeiser van het faillissement zekerheid heeft gesteld door dit bedrag over te maken op de derdenrekening van de advocaat, kan dit, als geen enkele andere opeisbare vordering onbetaald is, niet leiden tot het oordeel dat zij in de toestand van te hebben opgehouden te betalen verkeert (art. 1 Faillissementswet; Rechtbank ‘s-Gravenhage, 10-11-2006, LJN: AZ3792).
We kunnen u adviseren en eventueel verder helpen bij kwesties binnen het Faillissementsrecht.